در دوران سوسیالیسم توصیه لنین به جوانانی که از او می پرسیدند چه کار باید بکنند این بود: "آموختن ... آموختن ... آموختن". این توصیه همیشه در برابر چشمان همه بود و بر در و دیوار مدارس نقش بسته بود. به طوری که لطیفه معروفی از این گفته را در شوروری نقل می کردند که از این قرار است: از مارکس، انگلس و لنین می پرسند که آیا ترجیح می دهند همسری برای خود انتخاب کنند یا معشوقه داشته باشند. مارکس که در مسائل خصوصی تا حدودی محافظه کار بود همانگونه که از اون انتظار میرود میگوید "همسر". ولی انگلس که خوشگذران تر از او بود معشوقه داشتن را انتخاب می کند. در کمال شگفتی لنین می گوید "هر دو" . چرا؟ آیا در پشت تصویر انقلابی خشکی که از او وجود دارد رگه ای از خوشگذرانی منحط پنهان است؟! نه ! او توضیح می دهد: "زیرا بدین ترتیب می توانم به همسرم بگویم که پیش معشوقه ام می روم و به معشوقه ام بگویم باید پیش همسرم باشم!" "و بعد چه می کنی؟" "یک گوشه ی خلوت پیدا می کنم و می آموزم ... و می آموزم ... و می آموزم"